هميشه بايد کسي باشدتا بغض‌هايت را قبل از لرزيدن چانه‌ات بفهمدبايد کسي باشد … …که وقتي صدايت لرزيد بفهمدکه اگر سکوت کردي، بفهمد …کسي باشد که اگر بهانه‌گير شدي بفهمدکسي باشد که اگر سردرد را بهانه آوردي براي رفتن و نبودن بفهمدبه توجهش احتياج داريبفهمد که درد داري که زندگي درد دارد که دلگيريبفهمد که دلت براي چيزهاي کوچکش تنگ شده استبفهمد که دلت براي قدم زدن زيرِ بارانبرايِ بوسيدنش برايِ يک آغوشِ گرم تنگ شده استهميشه بايد کسي باشد هميشه…!
آپم.
