لطف دارين ممنون...ايشالله موفق باشين

سلام؛والله لاچين جان ممنون از نظر لطفت؛فك كنم تو فقط آرشيوم رو خوندي و لازمه كه به صفحه ي اصلي وبم بياي تا با نوشته هام بيشتر اشنا شي ،چشم اگه شد تهيه ميكنم راسي من كلا تا كنكور چت و ايميل نميكنم و هر از گاهي ميام وبم با گوشيو ادرس ايميلت درست نيوفتاده لطفا به صورت كامنت ادرس رو بذار و از طريق كامنت هم در خدمتتم

مرسي اميدوارم...

آره همين افراد و همين شهاب هاي خاموش هستش که بهم توان نوشتن ميده... من کماکان مينويسم ولي تو اينترنت با فيلتر شکن توي يه سايتي يه عکس هايي از زندان اوين ديدم که هنگ کردم... بخاطر همين ميخوام مثل مولام علي که 24سال توي خونه ش تنها سکوت کرد با وجود اينکه درد رو ميدونست... منم سکوت ميکنم و مثل سابق تند و تند و تند نمينويسم تا باعث شه باز فيلتر شم... مدتيه که دارم غير مستقيمانه و ادبي تر و پر از کنايه منظورمو ميرسونم... اين کارم فک کنم در اين شرايط بهتر باشه... براي مثال مطلب پيلگي بهتر ازين پروانگي... من از ترس عقب نشيني نميکنم چون اگه ترسو بودم از همون اول قلم دستم نميگرفتم... من عقب نشيني ميکنم تا به گفته ي مولام علي بعد سکوتي مبهم طوفاني به پا کنم... به اميد اون روز... روزي که گل هاي باغ دوباره سر از خاک بيرون ميارن... روزي که خورشيد بر تمام ابر هايي که ساليان سال مانع تابشش شده بودن رو کنار ميزنه و با تمام وجود ميتابه... به اميد اون روز... باباي

والله چي بگم... بيخيال...درسته با هم اختلاف نظرايي داريم ولي لااقل همين خوبه که ميفهمي همين خوبه چشم و گوش ت بازه... نميخوام بيشتر ازين بحث کنيم... يه مطلبي روش کار ميکنم با عنوان پروانگي . پست بعديم به احتمال زياد اونه ... حتما بخونش حيفه... بلافاصله بعده تموم شدنش آپش ميکنم

بخدا اين تنهايي ها بخاطر عطيه نيس.من قبل از عطي هم تنها بودم وقتي باهاش بودمم تنها بودم و بعدشم تنهام... ربطي به عشق و اينا نداره... آدم وقتي پرده ها ميرن از جلوي پنجره ي چشم هاش به کنار و ميبينه و ميفهمه تنهايياش شروع ميشه. تنهايي لزوما اين نيس که منزوي و گريون باشي... تنهايي يعني اينکه اگه بين هزاران نفر هم باشي اگه تو مراسم عروسي اگه تو مراسمات و اجتماع هم باشي لاز تنها باشي... منظورم از تنهايي تو نوشته هام اينه که ذهنم فکرام ايده هام ديدگاهم تنهاس وگرنه ميتونم از لحاظ جسمي تنهاييمو با رفتن خونه ي فاميل و رفقا درست کنم ولي نه... درد من اين نيس... درد من يه چيز ديگه س يه چيز لعنتي که باعث شده راه دلم بسته بشه... يه چيز که ميدونم نميذارن به هدفم برسم ولي باز از همه چيزم بخاطرش ميزنم... درد من فرا تر از مساءل عشق و دختره... اين عشق و اين مزخرفات در مقابل درد من چيزي نيستن که... تنهايي به اين ميگن... به اين که بين هزاران نفر هم باشي باز تنهايي

مرسي ويدا جان طبق معمول ممنون از حرفات... آره در مورد داداشي و عطيه دقيقا باهات موافقم و طبق گفته ي تو هم:من در ارتباط با اون طرف که ديگه الان اسمشم نميارم کم نذاشتم... خداييش اونم خيلي بهم کمک کرد و داداشم بود واسش جونمم ميدادم ولي لعنت به هوس... بيخيال... نميخواپ نبش قبر کنم و در مورد کاراش حرف بزنم

من از دخترا نفرت ندارم... اتفاقا فک کنم بيشتر از هر نويسنده ي پسر ديگه اي بيشتر به فکر دخترا و دخترا بودم چون دختر و زن پاره اي وجوده خداونديه نمونه ش همين مامان خودم... من متن هاي زيادي در دفاع از دخترا نوشتم نمونه ش همين مطلب بخاطر يه شب سرپناه که تو وبم نوشتم... من کلا به جامعه و آدماش اعتماد و اعتقاد ندارم... ربطي به پسر يا دختر بودن نداره...

به به ويدا خانووووووم چطوري؟آره عاشق شعر هاي ادل م. اکثرشون رو هم تو دبيرستان و اون دورانش نوشته.... بابا تو ديگه کي هستي... بخدا موندم تو کارت... تو اين 15-16ماه که وبم رو درست کردم پستي نداشتم که نخونده باشيش... واقعا قابل تحسينه رفتارت بي تعارف ميگم. تو بودي که تو اون شرايط شهريور ماهم که گيج و گنگ شده بودم؛ با کامنت هات و راهنمايي هات منطقي باهام رفتار کردي و مثل بقيه نبودي که با اون پست عطيه "من بازيچه شدم" که عطي تو وبش گذاشته بود و همه ازم متنفر شدن ولي تو اومدي ازم دليل خواستي توضيح خواستي و منم گفتم و راهنماييم کردي... درسته اون موقع ها کله شق بودم و حرفاتو نفهميدم ولي بعد مدتي فهميدم که راس ميگفتي و عطي دختري نبود که از دستش بدم. ايشالله تمام تلاشمو با تمام وجود ميکنم تو برگرده. آ نرمال هم نيستم بگي هر روز يه خوابي ميبينم... نه... خيلي فک کردم 6ماه فک کردم و تصميم گرفتم تا آخر عمرم باهاش باشم... سخته برگردوندنش ولي اگه من شايانم پس ميدونم که ميتونم... کار نشد نداره چون بيشتر از هر کسي دوسش دارم... ويدا جان ممنونم دختري که 16ماه بکوب بياد وب پسري ولي هيچوقت و هرگز کامنت خصوصي نده و مثل دختراي ديگه زرتي شماره موبايلشو نذاره... تحسين داره. کاش همه ي کسايي که ميان وبم اينطور بودن... مثل تو که بخاطر نوشته هام مياي وبم... نه بخاطر خودم. اين واسم خيلي ارزش داره...خيلي... ارزش داره که مثل آرزو و نازنين و سحر و و و و و و شماره نذاشتي و متقابلا مثل اونا ازم فحش نشنيدي... به بيچاره آرزو يک فحش هايي دادم در حد المپيک!! دختري که به شخصيت و هويت خودش و طرف مقابل ارزش قاءل باشه شماره نميذاره ... ويدا بابت همه چي ممنونم. من نه تورو نديدم نه ميشناسم... ولي با اين وجود بخاطر تک تک تايپ هايي که توي هر شرايطم واسم ميذاشتي با اون انگليسي نوشتن هات و طرز تايپ منحصر به فردت ميکردي و آگاهانه راهنماييم کردي با کامنت گذاشتن ازت ممنونم... ايشالله تو هر مسيري که قدم ميذاري موفق باشي.

ممنون لطف کردين... آره منتظره ولي دقيقا مثل اون فيلم آمريکايي که فک کنم اسمش حافظه ي مصنوعي بود؛هي ميخواد منو به ياد بياره ولي حفره و مانعي توي حافظه و خاطراتش نميذاره به حرف دلش گوش بده...

ممنون از متن خوبت ستاره جان