بخدا اين تنهايي ها بخاطر عطيه نيس.من قبل از عطي هم تنها بودم وقتي باهاش بودمم تنها بودم و بعدشم تنهام... ربطي به عشق و اينا نداره... آدم وقتي پرده ها ميرن از جلوي پنجره ي چشم هاش به کنار و ميبينه و ميفهمه تنهايياش شروع ميشه. تنهايي لزوما اين نيس که منزوي و گريون باشي... تنهايي يعني اينکه اگه بين هزاران نفر هم باشي اگه تو مراسم عروسي اگه تو مراسمات و اجتماع هم باشي لاز تنها باشي... منظورم از تنهايي تو نوشته هام اينه که ذهنم فکرام ايده هام ديدگاهم تنهاس وگرنه ميتونم از لحاظ جسمي تنهاييمو با رفتن خونه ي فاميل و رفقا درست کنم ولي نه... درد من اين نيس... درد من يه چيز ديگه س يه چيز لعنتي که باعث شده راه دلم بسته بشه... يه چيز که ميدونم نميذارن به هدفم برسم ولي باز از همه چيزم بخاطرش ميزنم... درد من فرا تر از مساءل عشق و دختره... اين عشق و اين مزخرفات در مقابل درد من چيزي نيستن که... تنهايي به اين ميگن... به اين که بين هزاران نفر هم باشي باز تنهايي