اين روز ها در قفس افکارم حبسم و در تله ي درد هايم گرفتار
از نفس سرد اميد هام گرمي نا اميدي حس ميشود ...
از ناله ي دلم موسيقي درد بر ميخيزد .
اين روز ها اسير اعمالم شدم و مورد شکنجه ي کار هايم
ديروزم پراز افسوس و فردايم پراز بايد
هر روزم بد از ديروز
ديگر آن نيستم که ميشناختند مردم مرا خوب ...
فکر هاي مردم بر من شده مثل يک نامرد

دلم واست خيلي تنگ شده ...

يوسف ميدانست تمام درهابسته هستند...

امابه خاطرخداوبه اميداوحتي به سوي درهاي بسته دويدوتمام درهاي بسته برايش بازشد."اگرتمام درهاي دنياهم به رويت بسته شدند،به طرف درهاي بسته بدو،چون خداي توويوسف يکيست...

خيييييييييييييلي قشنگ بود شايان افرين