واقعا شما لطف داري آقا مقدم؛ چاکرتم هستم بي ادبيه منو ببخش من کلا وب هيشکي نميرم هيــــــشکي چون راستش حوصله ي حرفاي هيشکي رو ندارم خعلي وقته وب کسي نرفتم فک کنم آخرين بار همون 3-4ماه پيش بود که اومدم وب دفاع مقدس شما که کاملا به دلم نشست چون دقيقا مخلصانه براي شهدا بود نه براي مفت خورانه شهدا... من هيچ وب دفاع مقدسي رو قبول نکردم حتي بار ها و بارها درخواست لينک دادن قبول نکردم چون حوصله ي چرت و پرت ندارم! اما مال شما انصافا دل نشين و خالصانه بود./ در مورد خودم هم شخصيت شايان شايد يکم فرق داشته باشه با همسن و سال هاش و جووناي ديگه اما خب بازم گناه داشته گاهي ب خطا رفته و مقصر محض بوده ولي تمام توان و سعي ام رو گذاشتم که صادقانه افکار و شخصيت خودم رو بنويسم و عالم بي عمل نشم؛براي مثال محاله جايي ببيني من نوشتم: نماز اول وقت بخونين و فلان! نه اينکه اعتقاد نداشته باشم نهههههههه بخاطر اين ميگم که من 2-3ماهيه ترک نماز کردم بخاطر مشکلات روحي و ذهني و فقط نماز ظهر عاشورا رو خوندم و کل نماز هاي روز اول محرم رو اونم بخاطر اينکه روزه بودم. کلا هميشه سعي کردم کليشه اي نحرفم و از فلان بسيجيه پاي منبري گرفته تا فلان هرزه ي خيابوني حرفا و نوشته هامو دنبال کنه؛همين برا من و آخرتم کافيه!

ممنون نظر لطف تونه اما شرمنده نه من وب خودمو جايي تبليغ ميكنم و نه تبليغ قبول ميكنم. موفق باشين

اره ،دقيقا باهات موافقم هميشه لزوما رفتن بهترين كار نيس، اما خب آخرين كار و مرحله ي تصميم گيري هستش كه هميشه از رو اجباره همييييييشه؛ "گاهي سكوت لزوما نشانه ي رضايت نيس،و فقط بخاطر اينه كه از فهم و شعور و درك طرف مقابلت نا اميد ميشي" پس گاهي با سكوت بايد گذاشت رفت و فقط مدتي خودت رو بسازي نه آينده و زندگيه اشخاص ديگه رو