ممنون لطف کردين

سلام ممنون زحمت کشيدين اومدين...من نميدونم اسم شريفتون چيه.ولي با همين کامنت معلوم شد چطور شخصيتي هستين. تو اين مدت بخاطر نوشته هام خيلي تعريف و تمجيد شنيدم و متقابلا طبق رسم ايراني ها خيلي هم مسخرم کردن و جلو پام سنگ انداختن.من نه با تعريف ها مغرور ميشم و نه با مسخره کردن ها دلسرد... آره هر شب مينويسم هر شب بيداري...هر شب سکوت... هر شب بغض روي قلم و کاغذ. هر روز جدي گرفته نشدن... اين راهي هستش که برگشتي نداره راهي که توش اگه باختي ميبري!! يه بازي که اگه توش بسوزي جاودانه ميشي. من نه ميخوام گاندي باشم نه چگوآرا نه دکتر شريعتي نه حسين پناهي و و و و ... من خودمم. البته کتاباي اين اشخاص رو دوس دارم و شخصيتشونم دوس دارم ولي برام قديس نيستن!! البته اشتباه نشه من سياسي نيستم و نخواهم بود چون هدف و راهي که تو ذهنمه لا سياسي بودنم رو له تباهي ميره... من با دولت يا شخص خاصي کار ندارم... حرف من با مردمه با جامعه س. و مطمءنا روز به روز گسترده تر ميشه مخصوصا سال آينده تو دانشگاه... به قول استاد شريعتي:خدايا به من تحمل عقيده ي مخالف را ارزاني بدار...اميدوارم پام نلغزه و از راهم منحرف نشم... ولي اين راه باعث ميشه از همه چي بزني از عشقت از اطرافيانت از تفريحت از بيرون رفتن با دوستات... خب چيکار کنم مجبورم... به قول بهرام: حرفي دارم که بخاطرش راه دلم بسته شده؛ قلب کسي واسم نميزنه جز قلب خودم...