سلام،اما اگه فك ميكنين فرد آنچناني و فلانم و از حرفاي محكم و با غرور وبم بگين كاااااش ميديدمش،اينطور نيس،من يه پسر18ساله م كمي نسبت ب همسن و سال هاش پخته تر يا بهتره بگم سوخته تر! از هر لحاظي نه فقط بعد عاطفي يا فلسفي يا هرچي! يه پسريم كه اصلا اندازه حرفاي وبم نيستم و هركي از كابراي وبم منو از نزديك ديده هنگ كرده و گفته اون حرفا اصلا ب اين ادم نمياد! خب يكم كله شقم،همين ؛پس ديدن همچين آدمي آنچنان هم اهميت نداره،مهم حرفاييه كه بايد نوشته شه هرچند با جنبه ي كاملا محافظه كارانه و هوشمندانه!