پـــرواز بــه یــجــای دیــگــه
سلام _ این شعر فوق العاده رو از کتاب استاد نوشتم... یه کم اهل اندیشه و تفکر ادبی و فلسفی باشین به راحتی میتونین این شعر رو تفسیر کنین شعر بسیار خوبیه فقط خواهشا با دقت بخونین و سطحی نباشه: کهکشانها کو زمینم؟ ------------------------------------------------ "حســـــــین بـــــناهی" مـــن زنــــــدگی را دوســـــت دارم ولـــــی از زنــدگـــــی دوبـــاره می تـــرسم ! دیـــــــــن را دوســــــــــت دارم ولــــــــــی از کشــــیش می تـــــــــــــــــرسم ! قــــــــــــانون را دوســـــــــــــــــــت دارم ولـــــــــی از پــــاسبان می تـــــرسم ! عــــــــــــــشق را دوســـــــــــــــت دارم ولـــــی از زن می ترســــــــــــــــــــــــــــــــــم ! کـــــــــــــودکان را دوســــــــــــــت دارم ولـــــی از آئــــیـــنه می تـــــرســـــــــــــــــــم ! ســـــــلام را دوســــــــــــــــــــت دارم ولــــی از زبـــــــانــم می تــــــــــــرســــــــــم ! مـــــــن روز را دوســـــــــــــــــت دارم ولــــــی از روزگــــــــار می ترســـــــــــــــــــم ! من می تـــرســـــم ولی باز هـــــــــــــــستم ! این کونه است شـــــــــب ها و روزهــــــــایم ! مـــــــــــــن می تــــــــــــــرســـم...! "....زنده یاد حـــــــــسین پنـــاهی...." این شعر توسط حسین پناهی(برنده ی سیمرغ بلورین برترین بازیگر مرد در سال81) که شعر های بسیــــــــــــــــــــار زیبایی سروده که از وقتی مرحوم فوت فرمودند،من شیفته ی شعر های استاد پناهی شدم و اکثر شعر هاشون مخــــصوصا این شعر که عنوانش : من می ترسم هستش ، حرف دل منه... من به یاسوج و چهارمحال بختیاری رفتم ولی متاسفانه موفق نشدم تا آرامگاه ایشون رو زیارت کنم... روحش شاد
زمین کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانه ام؟
...معنای این همه سکوت چیست؟
من گم شده ام در تو یا تو گم شدی در من ای زمان؟!....
کاش هرگزآن روز از درخت انجیر پائین نیامده بودم!!
کاش!
---------------
چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان
نه به دستی ظرفی را چرک میکنند
نه به حرفی دلی را آلوده
تنها به شمعی قانعند
واندکی سکوت......
پس این ها همه اسمش زندگی است
دلتنگی ها دل خموشی ها ثانیه ها دقیقه ها
حتی اگر تعدادشان به دو برابر آن رقمی که برایت نوشته ام برسد
ما زنده ایم چون بیداریم
ما زنده ایم چون می خوابیم
و رستگار و سعادتمندیم
زیرا هنوز بر گستره ویرانه های وجودمان پانشینی
برای گنجشک عشق باقی گذاشته ایم
خوشبختیم زیرا هنوز صبح هامان آذین ملکوتی بانگ خروس هاست
سرو ها مبلغین بی منت سر سبزی اند
و شقایق ها پیام آوران آیه های سرخ عطر و آتش
برگچه های پیاز ترانه های طراوتند
و فکر من
واقعا فکر کن که چه هولناک می شد اگر از میان آواها
بانگ خروس رابر می داشتند
و همین طور ریگ ها
و ماه
و منظومه ها
ما نیز باید دوست بداریم ... آری باید
زیرا دوست داشتن خال با روح ماست
| Design By : Pichak |
یجای دیگه... جایی با آب و هوای دیگه با مکان و جغرافیا و آدمای دیگه آرزوها و اهداف دیگه جایی واسه ی تغییر جایی واسه دیگرگونه بودن جایی برای متفاوت بودن و افتخار کردن به این تفاوت در مقابل تناقض ها
