• 1. چه امید بندم در این زندگانی
  که در ناامیدی سر آمد جوانی
  سرآمد جوانی و ما را نیامد
  پیام وفایی از این زندگانی
• 2. بنالم زمحنت همه روز تا شام
  بگریم ز حسرت همه شام تا روز
  تو گویی سپندم بر این آتش طور
  بسوزم از این آتش آرزوسوز
• 3. بود کاندرین جمع ناآشنایان
  پیامی رساند مرا آشنایی؟
  شنیدم سخن ها زمهر و وفا، لیک
  ندیدم نشانی ز مهر و وفایی
• 4. چو کس با زبان دلم آشنا نیست
  چه بهتر که از شِکوه خاموش باشم
  چو یاری مرا نیست همدرد، بهتر
  که از یاد یاران فراموش باشم
• 5. ندانم در آن چشم عابدفریبش
  کمین کرده آن دشمن دل سیه کیست؟
  ندانم که آن گرم و گیرا نگاهش
  چنین دل شکاف و جگرسوز از چیست؟
• 6. ندانم در آن زلفکان پریشان
  دل بی قرار که آرام گیرد؟
  ندانم که از بخت بد، آخر کار
  لبان که از ان لبان کام گیرد؟
• 7. شعری از دکتر علی شریعتی

نوشته شده در چهارشنبه 90/11/12ساعت 9:4 عصر توسط mohammadshayan1 نظرات ( بدون ) |