"دردها" و "حرف ها" ی بسیاری داشتم،که زمانه،مجال به در انداختن اس را نداد!

آرزویم این بود،که پس از تجربه ی همه ی راه ها و رسم ها و مکتب ها و مذهب ها ، با اندیشه بی روشن و جانی آزاد و دلی سرشار از اندوخته ها و احساس ها، به عمق روح آدمی سرکشم، و در سینه ی این شطّ پر شوکت تاریخ فرو روم،و سرچشمه های زلال حقیقت و جوهر راستین و پاک انسانیت را کشف کنم؛و دور از این کوچه ها و خیابان ها و اتوبان های پیش ساخته و رایج ، راه تازه یی را،که روح جهان و تائوی طبیعت و مسیر فطرت انسانی بر آن روان است،پیدا کنم.

آن چه ، ملت ما،به آن محتاج است؛آن چه انسان را از حاکمیت و مالکیت و فریب،نجات می دهد.

 

"دکترشریعتی"

نوشته شده در پنج شنبه 91/2/7ساعت 8:45 عصر توسط mohammadshayan1 نظرات ( ) |