استادم ؛ ای بزرگ ترین عشق من ؛ ای شریعتی؛ کاش زنده بودی تا افکارمان زنده بود

کاش زنده بودی تا روح مان نمی مرد ؛ کاش شاگردت می شدم؛ کاش در سال های42-56

در حیات بودم تا یاری ات میکردم؛ و هزاران کاش که بی فایده است...

نوشته شده در سه شنبه 91/2/26ساعت 11:51 عصر توسط mohammadshayan1 نظرات ( ) |